စစ္ေတြၿမိဳ႕ ဓာတ္လယ္ေက်ာင္းတိုက္ မဟာကမၼ႒ာနာစရိယ
ဘဒၵႏၱသု၀ဏၰဆရာေတာ္ ဘဂၤလာေဒခ်္ႏိုင္ငံ ဖေလာင္းခ်ိပ္(co
x's bazar)ၿမိဳ႕ ဇယသုခေက်ာင္း၌ ၂၀၁၂-ခု ေမလ ၆ ရက္ေန႔
တြင္ေဟာၾကားအပ္ေသာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အလႊာေလးပါးတရားေတာ္မွေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ အပိုင္း (၁)
၁။အတိတ္အေၾကာင္းတစ္လႊာ
၂။ပစၥဳပၸန္အက်ိ ဳးတစ္လႊာ
၃။ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းတစ္လႊာ
၄။အနာဂါတ္အက်ိ ဳးတစ္လႊာ-ေပါင္းေလးလႊာ
ထိုေလးလႊာတို႔တြင္ အတိတ္အေၾကာင္းတစ္လႊာေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးလႊာဟုဆိုအပ္ေသာ ယ
ခုခႏၶာငါးပါးျဖစ္တဲ့အခါမွာ ပတိရူပေဒသ၀ါသမွာျဖစ္ျခင္း၊ပတိရူပေဒသ၀သမွာမျဖစ္ျခင္းလို႔အက်ိဳး
လႊာႏွစ္မ်ိဳးကြဲသြားျခင္းကိုနားလည္ရလိမ့္မယ္။ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးလႊာကိုၾကည့္လွ်င္တစ္မ်ိဳးတည္းသာထင္
လိမ့္မယ္။ဘုရားပြင့္ေသာေခတ္ကာလႏွင့္ၾကံဳျခင္း အက်ိဳးတစ္ခု၊ဘုရားမပြင့္ေသာေခတ္ကာလႏွ
င့္မၾကံဳ ျခင္းအက်ိဳးတစ္ခု။ဘုရားတရားထြန္းကားေသာေဒသမွာလူျဖစ္လာရျခင္းသည္ ပတိရူပေ
ဒသ၀ါသမွာျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။အမြန္ဆံုးအေကာင္းဆံုးပတိရူပေဒသ၀ါသျဖစ္သည္၊ဘုရားတရားမ
ထြန္းကားေသာေဒသမွာလူျဖစ္ျခင္းသည္ ပတိရူပေဒသ၀သမဟုတ္။ပတိ၊သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္
ေသာ။ေဒသ၊အရပ္။၀ါသ၊ေနထိုင္ျခင္း။ဥစၥာလည္းရလြယ္ေသာအရပ္ ပညာလည္းရလြယ္ေသာ
အရပ္ကို သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာအရပ္လို႔ေခၚသည္။ဥစၥာမွာ ေလာကီဥစၥာ ေလာကုတၱရာဥ
စၥာဟုႏွစ္မ်ဳးိရွိသည္၊ေလာကီဥစၥာသာရရွိ၍ ေလာကုတၱရာဥစၥာကိုမရေသာအရပ္သည္ ပတိ႐ူပ
ေဒသ၀ါသမျပည့္စံုႏိုင္၊ပညာ၌လည္း ေလာကီပညာသာရ႐ွိ၍ေလာကုတၱရာပညာမရ႐ွိေသာအရပ္
သည္ ပတိ႐ူပေဒသ၀ါသကိုျပည့္ျပည့္စံုစံုရ႐ွိသည္လို႔မေခၚဆိုႏိုင္ပါ။ယခုလက္႐ွိဘ၀ခႏၶာပစၥဳပၸန္
အက်ိဳးသည္ ဘုရားသာသနာထဲ့မွာလာၿပီးျဖစ္ေနေသာေၾကာင္း ပတိ႐ူပေဒသ၀ါသအျပည့္အစံု
ကိုရ႐ွိေနသည္လို႔ယံုၾကည္ရလိမ့္မယ္။မိမိကႀကိဳးစားအားထုပ္လွ်င္ ေလာကုတၱရာပညာႏွင့္ေလာ
ကုတၱရာဥစၥာတို႔ကိုရႏုိင္သည္လို႔ယံုၾကည္ပါ။အေၾကာင္းက ေလာကုတၱရာပညာကိုရလြယ္ႏိုင္ေအာ
င္လမ္းညႊန္ေဟာေျပာေသာတရားရတနာ႐ွိေနလို႔ပါ၊တရားရတနာမ႐ွိလွ်င္ ေလာကုတၱရာပညာႏွင့္
ေလာကုတၱရာဥစၥာကိုဘေလာက္ပင္ရခ်င္ျငားေသာ္လည္း လက္႐ွိဘ၀မွာမရႏိုင္ပါ။ထို႔ေၾကာင့္
လက္႐ွိဘ၀ယခုခႏၶာရေနျခင္းသည္ ပတိ႐ူပေဒသ၀ါသအေကာင္းဆံုးမွာျဖစ္ေနသည္လို႔နားလ
ည္ေပးပါ။
ယခုလက္႐ွိခႏၶာသည္ ဘုရားပြင့္ေသာေခတ္ကာလႏွင့္ၾကံဳသည္ျဖစ္၍ အတိတ္ကံလည္း
ေကာင္းသည္လို႔ဆိုႏုိင္သည္၊ထိုအတိတ္ကံက မိမိကိုအက်ိဳးေပးေသာအခါ ဘုရားတရားထြန္းက
ားေသာေဒသ၊ဘုရားတရားနာၾကားရေသာေဒသမွာျဖစ္ေစလို႕မွာလိုက္သေယာင္ပါ။ ကုိယ့္လိုလူ
တိအမ်ားႀကီး႐ွိ၏၊သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားတရားမထြန္းကားေသာေဒသ ဘုရားတရားမနာၾကားရ
ေသာေဒသမွာျဖစ္ေနၾကရ၏။မိမိတို႔၏ေရွ့အတိတ္ကိုၾကည့္လွ်င္ အတိတ္ကေပးေသာကုသ္ုလ္
ကံသည္ ေကာင္းသည္လို႔ဆိုရပါလိမ့္မည္၊မဂၤလာစကားႏွင့္ေျပာရလွ်င္ ပုေဗၺစ ကတပုညတာ
ယခုလက္႐ွိဘ၀မေရာက္မွီ ေ႐ွ့အတိတ္ဘ၀ခႏၶာမွာျပဳအပ္ၿပီးေသာကုသိုလ္႐ွိခဲ့သည္၊သူမ်ားႏွင့္မ
တူျပဳခဲ့၏၊ထိုကုသိုလ္သည္ဘုရားသာသနာထဲမွာ ဘုရားတရားကိုနာၾကားႏိုင္ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေ
သာကုသိုလ္ျဖစ္သည္။ယခု ပုေဗၺစ ကတပုညတာလည္း႐ွိၿပီ ပတိ႐ူပေဒသ၀ါသႏွင့္လည္းျပည့္စံု
ေနေသာေၾကာင့္ မဂ္ၪာဏ္ဖိုၪာဏ္ရ႐ွိရန္အတြက္ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းလွႊာေပ်ာက္ရန္ ပစၥဳပၸန္အ
က်ိဳးလႊာ၌ ‘‘အတၱသမၼာပဏီဓိ’’ ျပည့္စံုရန္လိုေနသည္။
(က) အတၱသမၼာပဏီဓိ-စိတ္ေကာင္းထားျခင္း
(ခ) အတၱသမၼာပဏီဓိ-စိတ္ကိုမွန္ေအာင္ထားျခင္း
(က)စိတ္ေကာင္းထားျခင္း-အတၱသမၼာပဏီဓိကိုေျပာရလွ်င္ ဤအရာ၌အတၱ၏အဓိပၸါယ္သည္
ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးခႏၶာမွာ႐ုပ္ႏွင့္နာမ္၌ နာမ္ခႏၶာစိတ္ကိုအတၱလို႔ေခၚသည္။အတၱ၊မိမိစိတ္ကို။သမၼာ၊ေ
ကာင္းေအာင္။ပဏီဓိ၊ေဆာက္တည္ျခင္း။ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးလႊာခႏၶာမွာ ပထမဆံုး မိမိစိတ္ကိုေကာင္း
ေအာင္ေဆာက္တည္ရသည္။စိတ္ကိုေကာင္းေအာင္လုပ္လိုလွ်င္ အလွႉလုပ္ရန္စိတ္ကူးရသည္
သီလေဆာက္တည္ရန္စိတ္ကူးရသည္ ပုတီးေမတၱာပြါးရန္စိတ္ကူးရသည္၊အားလံုးေပါင္းေျပာရ
လွ်င္ စိတ္ေကာင္းထားရ၏။စာစကားႏွင့္ေျပာလွ်င္ ေစတနာေကာင္းထားရသည္၊ေစတနာေကာ
င္းထားမွ ကိုယ္လည္းေကာင္းသည္ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္လည္းေကာင္းသည္။စိတ္ကိုေကာင္းေအ
ာင္မလုပ္လွ်င္ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးမွာ စိတ္၏သဘာ၀မူရင္းကယုတ္တဲ့သေဘာ႐ွိသည္။ပါပသၼိ ရမတိ မ
ေနာ ျမတ္စြာဘုရားက သတၱ၀ါတို႔၏စိတ္ကိုျမင္လို႔ေဟာထားသည္။မေနာ၊သတၱ၀ါတို႔၏စိတ္သ
ည္။ပါပသၼႎ၊မေကာင္းမႈ၌။ရမတိ၊ေပ်ာ္ပိုက္၏။စိတ္ကိုသတိႏွင့္ေကာင္းေအာင္မလုပ္လွ်င္ သတၱ၀ါ
တို႔၏စိတ္သည္ မေကာင္းမႈမွာေပ်ာ္ပိုက္သည္။မေကာင္းမႈမွာေပ်ာ္ပိုက္သည္၏အဓိပၸါယ္က သက္
သက္သူတပါးကိုမနာလိုစိတ္ သူမ်ားပစၥည္းကိုမေတာ္မတရားလိုခ်င္တဲ့စိတ္ လိုခ်င္ေသာအရာမ
ရလွ်င္မေၾကနပ္တဲ့စိတ္။မေကာင္းေသာစိတ္႐ွိေနလွ်င္ မိမိကိုယ့္ကိုအက်ိဳးစီးပြါးလိုလားမႈမ႐ွိျဖစ္
သည္၊သိုေသာ္လူမိုက္သည္ ငါစိတ္ေကာင္းထားသည္လို႔ထင္မွတ္ေနသည္။လူမိုက္သည္ ကိုယ္
မေကာင္းမႈးလုပ္ေနျခင္းကို ငါသည္မေကာင္းမႈးလုပ္ေနသည္လို႔မသိပါ။ဘုရားစကားႏွင့္ေျပာရ
လွ်င္ အထ ပါပါနိ ကမၼာနိ ကရံ ဗာေလာ နဗုဇၩတိ။ဗာေလာ၊လူမိုက္သည္။အထ၊ထိုလူမိုက္လို႔အ
မည္ခံေန႐ံုသက္သက္မဟုတ္ေသ့ဘဲ။ပါပါနိကမၼာနိ၊မေကာင္းမႉးကို။က႐ံ ကေရာေႏၲာ၊ျပဳလုပ္ေန
ေသာ္လည္း။နဗုဇၩတိ၊ငါမေကာင္းမႉးကိုလုပ္ေနသည္လို႔မသိ။လူမိုက္သည္ရပ္ထဲ႐ြာထဲမွာ ခိုး၀ွက္
လိမ္ေနေသာ္လည္း ငါသည္မေကာင္းမႉးကိုလုပ္ေနသည္လို႔မသိ။အေၾကာင္းက ပစၥဳပၸန္ခႏၶာ၌သ
တိမ႐ွိလို႔ျဖစ္သည္။စိတ္ေကာင္းမထားလွ်င္ပစၥဳပၸန္အက်ိဳး၌ မေကာင္းေၾကာင္းသာသာထြက္၍ တ
သက္လံုးမေကာင္းေၾကာင္းႏွင့္ေန႐သည္၊ေသလွ်င္လည္းအနာဂါတ္ဘ၀၌ မေကာင္းက်ိဳးသာလွ်
င္ရမည္ျဖစ္သည္။
ပစၥဳပၸန္ဘဝ အက်ိဳး-အျပစ္
ေကာသလမင္းႀကီး၏အသဒိသအလႉကို ၾကားဖူးၾကလိမ့္မယ္၊တိုင္းသူျပည္သားႏွင့္ၿပိဳင္ၿပီး အ
သဒိသအလႉကိုလႉေသာအခါ တေန႔တည္း၌တစ္ဆယ့္ေလးကုေဋကုန္ေသာအလႉကိုလႉသည္၊
ဆြမ္းသံုးၿပီးဆံုးေသာအခါ၌ေကာသလမင္းႀကီးသည္ အႏုေမာဒနာတရားနာယူရန္ ေရစက္ခြက္
ကိုကိုင္ယူျပင္ဆင္ေလသည္။ျမတ္စြာဘုရားသည္‘‘မင္းႀကီးကား ႀကီးစြာေသာအလႉဒါနကိုေပးလႉ
အပ္ေလၿပီ၊လူမ်ားအေပါင္းသည္ စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစျခင္းငွါစြမ္းႏိုင္၏ေလာ၊သို႔မဟုတ္မစြမ္းႏိုင္
သေလာ’’ဟုဆင္ျခင္ေတာ္မူလတ္ေသာ္ ကာဠအမတ္ႏွင့္ဇုဏွအမတ္ႏွစ္ဦးတို႔၏စိတ္ထားမတူမႈ
ကိုသိျမင္ေတာ္မူသည္။ထိုအမတ္ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ပတိ႐ူပေဒသ၀ါသဟုဆိုအပ္ေသာ သင့္တင့္ေ
လွ်ာက္ပတ္ေသာအရပ္၌လည္းျဖစ္ေနၾကသည္၊ႏွစ္ေယာက္လံုး မင္း၏အမတ္ျဖစ္ေနၾကသည္၊
ဂုဏ္လည္း႐ွိ၏၊စီးပြါးဥစၥာလည္း႐ွိ၏။သို႔ေသာ္ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးထဲမွာ စိတ္ထားမတူျဖစ္ေနၾကသည္။
ျမတ္စြာဘုရားသည္တရားေဟာရန္အတြက္ ပရိတ္သတ္မ်ားသည္စိတ္ထားျဖဴ စင္ၿပီး ၀မ္းေျမာ
က္၀မ္းသာျဖစ္ၾက၏ေလာဟုၾကည့္႐ႈ႕ေတာ္မူေသာအခါမွာ ထိုအမတ္ႏွစ္ဦးတို႔၏စိတ္ထားကိုျမင္
ေတာ္မူသည္။ကာဠအမတ္သည္‘‘ဩ--မင္းႀကီးနန္းေတာ္၏ဆုတ္ယုတ္ျခင္းဆံုး႐ွံဳးျခင္းသည္ျဖစ္ခဲ့
ေလၿပီတကား၊တေန႔တည္းတရက္တည္းျဖင့္ပင္ တစ္ဆယ့္ေလးကုေဋေသာဥစၥာသည္ ကုန္ခန္း
ျခင္သို႔ေရာက္ခဲ့ေလ၏၊ဤရဟန္းတို႔သည္ ဤမင္းႀကီးအလႉကိုခံယူသံုးေဆာင္၍ေက်ာင္းသို႔ျပန္
သြားၿပီးလွ်င္စင္းစင္းႀကီးအိပ္ၾကကုန္ေတာ့မည္ မင္း၏နန္းေတာ္မွာပ်က္စီးျခင္းမလွပ်က္စီးေလကု
န္ၿပီး’’ဟု ကာဠအမတ္သည္ၾကံစည္စဥ္းစားေလသည္။ဇုဏွအမတ္ကမူဤသို႔ၾကံစည္ဆင္ျခင္သ
ည္‘‘ဩ--မင္းႀကီးသည္ အလႉဒါနကိုေကာင္းမြန္ေအာင္ေပးလႉအပ္ၿပီတကား၊မွန္၏-မင္းအျဖစ္၌မ
တည္ေသာသူသည္ ဤသို႔ေသာအလႉဒါနကိုမေပးႏိုင္ေခ်၊ခပ္သိမ္းေသာသတၱ၀ါတိုအား အလႉ၏
အဖို႔ဘာဂကို မေပးေသာအလႉ႐ွင္မည္သည္မ႐ွိ၊ငါသည္မင္းႀကီး၏အလြမ္မြန္ျမတ္ေသာအသဒိ
သအလႉဒါနႀကီးကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာသာဓုေခၚပါ၏’’ဤသို႔ဇုဏွအမတ္သည္ၾကံစည္ဆင္ျခင္
၀မ္းေျမာက္ေလသည္။ဤကဲသို႔အမတ္ႏွစ္ဦးတို႔၏စိတ္ျဖစ္ပံုကို ျမတ္စြာဘရား၏ဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္
သိေတာ္မူ၍‘‘အကယ္၍ငါဘုရားသည္ မင္းႀကီး၏အလႉဒါနႏွင့္လိုက္ေလ်ာေအာင္ အႏုေမာဒနာ
တရားအက်ယ္အားျဖင့္ေဟာၾကားခဲ့လွ်င္ ကာဠအမတ္၏ဦးေခါင္းသည္ ခုနစ္စိတ္ကြဲလိမ့္မယ္၊
ဇုဏွအမတ္မူကားေသာတာပတၱိဖိုလ္၌တည္ေပလိမ့္မည္’’ဟု သိေတာ္မူႀပီးလွ်င္ ကာဠအမတ္၌
သနားမႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ႀကီးစြာေသာအလႉဒါနကိုေပးလႉေသာမင္းႀကီးအား ေလးပါဒသာ႐ွိသ
ည့္ဂါထာတပုဒ္ကိုသာဟာေတာ္မူ၍ ေနရာမွထၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔ၾကြေတာ္မူေလသည္။
ေက်ာင္းတိုက္ဆရာေတာ္ တရားေဟာၾကားေနပံု
အလႉ႐ွင္ျဖစ္ေသာေကာသလမင္းႀကီးသည္ ႏွလံုးမသာယာျခင္းသို႔ေရာက္လ်က္ ‘‘ဤသို႔သေဘာ႐ွိေသာပရိတ္သတ္၌ ႀကီးစြာေသာအလႉကိုေပးလႉေသာငါ့အား အလႉႀကီးႏွင့္လို
က္ေလ်ာေအာင္ အႏုေမာဒနာတရားမေဟာၾကားဘဲဂါထာတပုဒ္ကိုသာေဟာၾကားၿပီးလွ်င္ ျမတ္
စြာဘုရားသည္ေနရာမွထ၍ ၾကြေတာ္မုခဲ့ေလၿပီ၊ငါသည္ ျမတ္စြာဘုရားအားေလ်ာက္ပတ္ေသာ
အလႉဒါနကိုမျပဳမူ၍ မေလ်ာက္ပတ္ေသာအလႉဒါနကိုျပဳအပ္သည္ျဖစ္လိမ့္မည္၊ငါအားအမ်က္ထြ
က္ေတာ္မူသည္ျဖစ္ေလရာ၏၊အသဒိသဒါနႏွင့္သင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ အႏုေမာဒနာတရားေဟ
ာၾကားသင့္ေပ၏’’ဟုၾကံလ်က္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔သြားေရာက္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ‘‘အ႐ွင္ဘုရား
အကၽြႏ္ုပ္သည္ လႉသင့္ေသာအလႉဒါနကိုမလႉအပ္ပါသေလာ၊သို႔မဟုတ္ ေပးလႉရန္သင့္ေလွ်ာ္
ေသာကပၸိယဘ႑ာကိုမေပးလႉမိဘဲ အကပၸိယဘ႑ာကိုသာလႉအပ္မိပါသေလာ’’ဟုေမးျမန္ေ
လွ်ာက္ထားေလသည္။ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ေလွ်ာက္ျခင္းသည္ အဘယ္အေၾကာင္းနည္း
ျပန္ေမးလတ္ေသာ္ ေကာသလမင္းႀကီးသည္‘‘အ႐ွင္ဘုရားသည္ အသဒိသဒါနႏွင့္လိုက္ေလ်ာ
ေလွ်က္ပတ္ေသာ အႏုေမာဒနာတရားမေဟာၾကားအပ္ပါကုန္’’ဟုေလွ်ာက္ေလသည္။ျမတ္စြာဘု
ရားက မင္ႀကီးသည္လႉဖို႔ရန္သင့္ေလ်ာ္ေသာအလႉဒါနကိုပင္လအပ္ၿပီးျဖစ္သည္၊အမတ္ႏွစ္ဦးတို႔
၏စိတ္ျဖစ္ပံုကို ျပန္ၾကားမိန္းၾကားေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ကာဠအမတ္၌သနားမႈကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ အႏု
ေမာဒနာနရားအက်ယ္မေဟာၾကားေသာအျဖစ္ကိုမိန္းဆိုေတာ္မူေလသည္။ထိုအခါ ေကာသလမ
င္းႀကီးသည္‘‘ကာဠ--သင္ဤကဲသို႔ၾကံစည္အပ္သည္မွန္သေလာ’’ဟုေမးျမန္၍‘‘မွန္ပါသည္’’ဟု ကာဠအမတ္ကေလွ်ာက္ဆိုအပ္ေလေသာ္ မင္းႀကီးသည္ ‘‘သင့္ဥစၥာကို ငါသည္တျပားတခ်ပ္မွ်
မယူဘဲ ငါ၏သားမယားတို႔ႏွင့္အတူတကြ ငါသည္မိမိဥစၥာကိုေပးလႉသည့္အတြက္ သင့္အားဘာ
မ်ားႏွိပ္စက္မႈ႐ွိသနည္း။ အေမာင္ကာဠအမတ္ သင့္အားငါေပးအပ္ၿပီးေသာစည္းစိမ္သည္ ေပး
အပ္ၿပီးပင္ျဖစ္ပေစ သင္သည္ငါ၏တိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွ ယေန႔ပင္ထြက္သြားေလာ’’ဟု ကာဠအမ
တ္ကိုျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးလိုက္သည္။
No comments:
Post a Comment